اثربخشی ذهن آگاهی بر کاهش پرخاشگری و تکانشگری نوجوانان

پرخاشگری و تکانشگری از مهمترین مسائلی است که نوجوان و خانواده اش را در دوران نوجوانی به چالش می کشد. مداخلات زیادی چه دارویی و چه رفتاری برای کنترل تکانشگری و پرخاشگری صورت گرفته اند. ذهن آگاهی از مداخلات شناختی-رفتاری است که می تواند برای کنترل این رفتارها مؤثر واقع شود، لذا هدف این پژوهش اثربخشی ذهن آگاهی بر کاهش تکانشگری و پرخاشگری نوجوانان بود. این پژوهش ، از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر 15 تا 17 ساله شاغل به تحصیل در دبیرستان های شهر تهران در سال تحصیلی 91-1390 بود که از جامعه فوق 50 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در دوگروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس تکانشگری بارات (bis) و پرسشنامه پرخاشگری (agq) استفاده شد. برنامه ذهن آگاهی (8 جلسه هفتگی)، مبتنی بر کاهش استرس و رفتاردرمانی شناختی بود. قبل از اجرای مطالعۀ اصلی، از اعتبار برنامه ذهن آگاهی توسط یک مطالعۀ مقدماتی (با نمونۀ20 نفری نوجوانان) اطمینان حاصل شد. پس از پایان مداخله، سطوح تکانشگری و پرخاشگری دو گروه ارزیابی و ثبت شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر کاهش پرخاشگری و تکانشگری نوجوانان می باشد.